Sa kabataang Pilipino

Itaas ang iyong

Malinis na noo

Sa araw na ito,

Kabataang Pilipino!

Igilas mo na rin ang kumikinang mong

Mayamang sanghaya

Magandang pag-asa ng Bayan kong Mutya!

Makapangyarihang wani’y lumilipad,

At binibigyang ka ng muning mataas,

Na maitutulad ng ganap na lakas,

Mabilis na hangin, sa kanyang paglipad,

Malinis na diwa, sa likmuang hangad.

Ikaw ay bumaba

Na taglay ang ilaw

Ng sining at agham

Sa paglalabanan,

Bunying kabataan,

At iyong kalagiun ang gapos mong iyang

Tanikalang bakal na kinatalian

Ng matulain mong waning kinagisnan.

Ikaw na lagi nang pataas nag lipad,

Sa pakpak ng iyong Mayamang pangarap,

Na iyong Makita sa Ilimpong ulap

Ang lalong matamis

Na mag tulaing pinakananais,

Ng higit ang sarap

Kaysa “ambrosia” at “nectar” na awagas

Ng mga bulaklak.

Ikaw na may tinig

Na buhat sa langit,

Kaagaw sa tamis

Na kay Filomenang Malinis na hiomig,

Sa gabing tahimik

Ay pinaparam mo ang sa taong sakit,

Ikaw, na ang batong sukdulan ng tigas

Sa lakas ng iyong diwa’y nagagawad

Ng buhay at gilas,

At ang alaalang makislap

Ay nabibigayan ng kamay mong masikap

Ng buhay na walang masasabing wakes.

At ikaw, na siyang

Sa may iba’t ibang

Balani ni Febong kay Apelas mahal,

Gayundin sa lambong ng katalagahan,

Na siayng sa guhit ng pinsel mong tanga’y

Nakapaglilipat sa kayong alinman;

Hayo na’y tumakbo! Sapagka’t ang banal

Na ningas ng wani’y nais maputungan

Kayong naglalama’y,

At maipamansag ng tambuling tangan,

Saan man humanggan,

Ang ngalan ng tao, sa di matulusang

Lawak ng palibot na nakasasaklaw.

Malwalhating araw,

Ito, Pilipinas, sa lupang tuntungan!

Ang Lumikha’y dapat na pasalamatan,

Dahilan sa kanyang mapagmahal,

Na ikaw’y pahatdan.

-->Salin ito ng tulang “A La Juventud Filipina” na sinulat ni Rizal sa Unibersidad ng Santo Tomas noong siya’y labingwalong taong gulang. Ang tulang ito ang nagkamit ng unang gantimpala sa timnpalak sa pagsulat ng tula, na itinaguyod ng Liceo Artistico Literario, sanahang binubuo ng mga taong mahilig sa panitikan at sa sining. Mga Kastila’t katutubo ang lumahook na sa paligsahan nguni’t ang Lupon ng Inampalang binubuo ng mga kastila ay humanga sa tula ni Rizal at ipinagkaloob ditto ang unang gantimpala.

Ang tulang ito ang kauna-unahang lantarang pagpapahayag ni Rizal ng kaniyang damdaming makabansa. Hinihimok niya ang kabataang Pilipino upang mamukadkad at linangin ang kaniyang masisining na katalinuhan, tinatawag itong “Magandang Pag-asa ng Bayan Kong Mutya,” na ngayo’y isang pariralang malimit banggitin.

Sa tula’y ipinahahayag na ang Pilipinas ay bayan ng mga Pilipino at ang salitang “Pilipino” ay unang ginagamit upang tawagin ang mga katutubo ng Pilipinas, hindi ang mga kastilang ipinanganak sa Pilipinas, na siyang gamit ng salitang ito.